dinsdag 20 november 2012

Un rabaño...

Niemand weet hoe, waarom en wanneer, maar ik weet wel dat ik die dag voor 1 keer eens niet had gedronken toen ik plots een kudde schapen en geiten zag vlak naast de supermarkt Mercadona. De arme beestjes hadden blijkbaar de verkeerde heuvel gekozen om eten te zoeken...


maandag 19 november 2012

¡Aúpa Numancia!

We waren het al een tijdje van plan om eens naar een wedstrijd van de tweedeklasser Numancia te gaan kijken. De match was op 18 november, om 18u op een zondag, dus tijd genoeg om van onze katers te recupereren en ons klaar te maken voor de match. Het was die dag redelijk goed weer, de zon scheen maar het was wel wat frisjes. Tom kwam Karolien en mij ophalen aangezien wij praktisch naast het stadion wonen (af en toe hoor ik zelfs de supporters tot in mijn kamer roepen) en samen vertrokken we een kwartiertje voor de wedstrijd begon om tickets te kopen.
We zagen redelijk veel mensen lopen met een dikke jas en zelfs dekentjes en achteraf gezien hadden we ons blijkbaar ook wat beter voorzien.We hadden er natuurlijk niet echt bij stilgestaan dat het hier snel donker zou worden, en tegen de rust waren we alle 3 al redelijk aan het klappertanden. We zochten onze plaatsen en waren net op tijd om Numancia aan de aftrap te zien verschijnen.


Zoals ik dus al zei begon het die avond redelijk snel af te koelen. De dagen ervoor viel het nog redelijk mee qua temperatuur maar het was regenachtig en bewolkt en zondag was het helemaal opengetrokken. We zagen zo goed als iedereen met een warm drankje rondlopen, dus zijn we tijdens de rust ook maar een koffie gaan halen. Echt lekker was het niet, maar we konden op z'n minst toch enkele minuten onze handen verwarmen.


De match was uiteindelijk redelijk saai, er gebeurde weinig, af en toe wel eens een actie maar zelfs enkele Spaanse vrienden die de wedstrijd hadden gevolgd op tv zeiden dat er niet veel aan te zien was.



De wedstrijd eindigde in een 0-0 gelijk. Jammer dat er geen goal was gescoord, al was het maar van de tegenpartij zodat we konden deelnemen aan de scheldtirade van onze supporters... 


Al bij al was het een leuke afsluiter van het weekend, en nu voelen we ons wel verplicht om nog eens terug te gaan kijken naar een andere thuiswedstrijd. Het kan toch niet dat we hier vertrekken zonder een goal van Numancia live te hebben meegemaakt en mee in de vreugde te delen...?!


Leuk weetje: ik heb nog nooit geweten dat er file is in Soria (en ja ik ben af en toe wel eens wakker tijdens de spitsuren), behalve als Numancia speelt! ¡¡Aúpa Numancia!!


Otra fiesta más...

Een goede vriendin van mijn huisgenoten, die vaak bij ons over de vloer komt, was jarig en Karolien en ik waren uitgenodigd op haar appartement om iets te drinken en te eten. Ondertussen kenden we de meeste mensen al wel en konden we wat meekletsen en deelnemen aan de roddels. Er was wat cake, drank en muziek en alles ging goed tot we het spel 'nunca nunca' ofwel 'ik heb nog nooit...' gingen spelen. Na wat sappige details over bepaalde mensen te weten zijn gekomen, werd het feestje helaas ook verstoord de politie. De buren hadden er genoeg van, dus sloten we de boel meteen af en besloten we verder te gaan feesten in het centrum... 



Visita de los padres

In de zogenaamde 'herfstvakantie' (die ik jammer genoeg niet had) zijn de oudjes me komen bezoeken in Soria. Ze kwamen aan op 29 oktober, een maandagavond. Helaas moest ik die maandag naar school tot 20u, en daarna trok ik nog richting het centrum om te basketten. Rond half 10 haastte ik me naar huis, nam snel een douche en deed voor de verandering na 5 weken nog eens propere kleren aan om de schijn hoog te houden natuurlijk... ;) De timing was perfect: ik was net klaar toen mama me een sms'je stuurde dat ze waren aangekomen. Het weerzien deed me deugd, maar helaas konden we er geen al te gezellige avond van maken want de volgende ochtend moest ik om 8u alweer in de les zitten... Wel even wennen toen; 's ochtends op weg naar school voorbij je slapende oudjes lopen!


Dinsdag heb ik pauze van 12u tot 16u, dus tijdens de middag zijn we wat gaan wandelen in het stadje. Ik heb hen wat rondgeleid en de belangrijkste dingen laten zien, ondertussen wat verhalen verteld die zich op die bepaalde plaatsen hadden afgespeeld... We zijn ook nog eens naar het park geweest om onze 'vriendjes' te bezoeken!



Na de wandeling ging ik mijn spullen halen en trok weer richting de universiteit tot 20u. Het was die week ervoor iets in de aard als 'week van de setas' (paddestoelen), en in verschillende bars kon je een tapa bestellen bereid met setas. Er wordt gezegd dat Soria de hoofstad is van de setas: zo goed als alle Sorianen gaan in de herfst wandelen in de bergen en bossen om paddestoelen te plukken. Die dinsdag was het de laatste dag van de tapasweek, dus trokken we met z'n allen nog even het centrum in om tapas te eten. We zaten eerst in de Capote, waar je op een papiertje moet invullen wat je wil bestellen en als je bestelling klaar is verschijnt je naam op het scherm...


Woensdag had ik wat meer tijd: 2 uurtjes les om 18u. Mama en ik waren wat gaan shoppen, en in de namiddag hebben we een hele wandeling gemaakt langs de Duero, richting San Saturio naar Soto Playa, tot aan de rand van de stad waar we de brug zijn overgestoken en hebben we heel de weg terug aan de andere kant van de rivier gelopen. Jammer genoeg was er die dag net weer die ijskoude wind, maar ondanks dat hebben we toch wat kunnen genieten van de natuur en heb ook ik de nog voor mij onbekende kant van Soria leren kennen.



Na even wat gerust te hebben thuis stond het zwaarste van de dag weer op het programma: naar school gaan! Onderweg ging ik nog snel mijn sleutels van het appartement afgeven aan de ouders. We gingen die avond bij mij eten aangezien mijn huisgenoten zelf allemaal familie waren gaan opzoeken. Na echter een half uurtje wachten was de docent er nog steeds niet (achteraf bleek dat hij zich van uur had vergist), dus jammer van de vergeefse moeite om die kilometers afstand te lopen naar de universiteit maar wel FEEST dat het geen les was. We waren eerst van plan om na het eten naar het centrum te gaan want er waren wat activiteiten gepland ter aangelegenheid van de feestdagen, tot we plots na 4 flessen wijn merkten dat het al 23u was en de meeste dingen al voorbij waren... Dus zijn de jongelui naar het appartement van een Franse Erasmusser gegaan, waar we waren uitgenodigd op een Halloween/verkleedfeestje. Ik had last minute dan toch beslist om mee te gaan, maar had helaas niets om me in te verkleden. Ik trok dan maar snel mijn gloednieuw voetbaltruitje van de tweedeklasser Numancia aan en een rode basketbalbroek zodat niemand me kon verwijten dat ik geen moeite had gedaan! Het werd nog een leuke avond waar we weer wat nieuwe mensen hebben leren kennen...


Na een voormiddagje uitslapen en bedenken hoe ik mijn kater kon verbergen voor mijn ouders, waren we van plan om met de auto wat rond te trekken en wat dingen te bezoeken in de omgeving van Soria. Mijn huisgenoot Borja had me wat info meegegeven en zo had ik wat adresjes op zak. Helaas was het die dag ook heel wisselvallig weer met regen en een ijskoude gure wind. Af en toe kwam de zon er toch nog even door maar het was eigenlijk niet zo aangenaam. We zijn eerst naar de ruïnes van San Juan de Duero gereden, net buiten het centrum. Daarna zijn we nog naar andere oude stenen gaan zien in Numancia.




Door het koude weer zijn we uiteindelijk niet meer naar de Laguna Negra geweest, maar we waren allemaal van mening dat alle oude stenen op elkaar gelij... ik bedoel, dat we genoeg cultuur hadden opgesnoven en reden we terug naar Soria om gezellig binnen wat te aperitieven. Daarna zijn we nog iets gaan drinken in een bar met het bezoek van Tom, om vervolgens nog een wijntje te bestellen in DÉ Campus Bar (voor meer uitleg, de heer Lode Maes vertelt het u graag). Om de avond af te sluiten zijn we gezellig nog iets gaan eten in een restaurantje.


Vrijdag was het gelukkig wat beter weer en maakten we nog een wandeling naar het centrum. Papa had ergens een leuke trui gezien en ik moest nog naar de bank wat in orde brengen voor school. In de namiddag zijn we naar het Centro Comercial gereden (lees: een klein shopping center) om te gaan shoppen en iets te drinken. 


Na onze inkopen hebben we de laatste avond gezellig thuis gespendeerd en gambas gegeten. De volgende ochtend ben ik rond 9uur de vriend van Karolien gedag gaan zeggen want hij vertrok ook weer naar huis. Kort daarna ging ik naar mijn ouders om nog samen te ontbijten en de laatste woorden uit te wisselen. Ik had me er al een beetje mentaal op voorbereid, maar afscheid nemen blijft toch zo m'n ding niet. Dan mag je nog op een afstand van 1500 km  leven, je weet pas wie je mist als je de volgende ochtend voorbij de parking loopt en geen mobilhome ziet staan met een Belgische nummerplaat...

donderdag 15 november 2012

Huelga general

In België was het staking van de treinen, in Spanje zelfs algemene staking gisteren. Ook ik heb even gestaakt met de blog, maar ik ben terug van weggeweest en de probeer de komende dagen wat meer te schrijven over wat er zoal gebeurd is. Echt heel veel hebben we van de staking niet gemerkt, buiten dat het overgrote deel veel van de winkels gesloten waren.

Om 19u had ik nog een uurtje les en vertrok daarna meteen naar het Instituto Antonio Machado (zo'n kleine 2 km wandelen) om te gaan basketten en zag dat er een deel van de straat was afgesloten in het centrum. 2 agenten regelden het verkeer, of ze deden echter een poging want de meeste automobilisten keken toch maar naar de verkeerslichten en deden alsof ze hen niet zagen staan. Pero no pasa nada zoals ze hier wel eens vaak durven zeggen.  Er waren een paar mensen met borden en een beetje verder een groepje manifestanten die muziek maakten en wat begonnen te roepen/zingen. Plots zag ik een bekende met wie ik even heb staan praten, maar lang kon ik niet blijven want ik moest nog een eindje lopen. Ik kwam voorbij enkele bars en mijn vermoeden van eerder die dag werd toen nog versterkt: het was eerder nog een extra gelegenheid voor de Spanjaarden om buiten te komen en een pintje te drinken voor het avondeten, want het was ongewoon 'druk' op plaza de Herradores, ofwel HET plein waar er afgesproken wordt.